فهرست مقالات stifle

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - جراحات لیگامانی مفصل استایفل در گاو
  زهرا سادات یوسف ثانی احد جعفری رهبار علی زاده محمد علی   صادقی
  20.1001.1.24235695.1401.9.2.6.9
  لنگش اندام‏های حرکتی خلفی منشا گرفته از مفصل استایفل یکی از عوامل درد و کاهش تولید و حذف از گله در گاو است. استایفل مفصلی بزرگ است که به سه مفصل رانی کشککی و رانی درشت‎نی خارجی و داخلی تقسیم می‏شود. ساختارهای اصلی بافت نرم مفصل استایفل لیگامان‏های جانبی خارجی و داخلی، ل چکیده کامل

  لنگش اندام‏های حرکتی خلفی منشا گرفته از مفصل استایفل یکی از عوامل درد و کاهش تولید و حذف از گله در گاو است. استایفل مفصلی بزرگ است که به سه مفصل رانی کشککی و رانی درشت‎نی خارجی و داخلی تقسیم می‏شود. ساختارهای اصلی بافت نرم مفصل استایفل لیگامان‏های جانبی خارجی و داخلی، لیگامان‏های صلیبی قدامی و خلفی، لیگامان‏های کشککی خارجی، میانی و داخلی و منیسک‏ها هستند که در تثبیت مفصل استایفل و عملکرد آن مشارکت دارند. اختلالات مختلفی شامل شکستگی‏ها، آرتریت و جراحات منیسک‏ها، لیگامان‏های جانبی و صلیبی و ثبیت فوقانی کشکک مفصل استایفل در گاو را تحت تاثیر قرار می‏دهند. مهم‏ترین پیامد جراحات استایفل بیماری تخریب کننده مفصل است. درجات مختلفی از افیوژن مفصل، درد و لنگش، علائم بالینی جراحات استایفل در گاو هستند. تشخیص و درمان لنگش مفصل استایفل ممکن است دشوار باشد. رادیولوژی و اولتراسونوگرافی می‏تواند برای تشخیص جراحات مفصل استایفل در گاو استفاده شود. به دلیل ملاحظات اقتصادی و محدودیت‏های دیگر، کاربرد روش‏های تصویربرداری تشخیصی مانند آرتروسکوپی، توموگرافی کامپیوتری (سی‏‏تی‏ اسکن) و تصویر سازی تشدید مغناطیسی (ام ‏آر آی) رایج نیست. روش‏های جراحی و مدیریت محافظه‏ کارانه برای درمان اختلالات استایفل در گاو استفاده می‏شوند. ارزش اقتصادی گاو، شدت جراحت، در دسترس بودن تجهیزات و تبحر جراح باید برای انتخاب گزینه‏های درمان مورد توجه قرار گیرد. پیش‏آگهی اختلالات استایفل در گاو متغیر است و نوع جراحت، شدت آن، ساختارهای درگیر و جراحات هم‏زمان و همچنین شرایط گاو بستگی دارد. در این مقاله مهم‏ترین جراحات مفصل استایفل، علائم بالینی، تشخیص، درمان و پیش‏آگهی این جراحات در گاو شرح داده می‏شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - دررفتگی کشکک در سگ ها
  علیرضا شیخ زاده امین بیغم صادق
  20.1001.1.24235695.1402.10.1.10.8
  دررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. د چکیده کامل

  دررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. دررفتگی کشکک بر اساس شدت تغییرات اتفاق افتاده، به 4 گرید مختلف تقسیم بندی می شود. دررفتگی کشکک یک اختلال مادرزادی یا وابسته به رشد است، اما می تواند بطور ثانویه در اثر ضربه ( که منجر به پاره شدن یا کش آمدن کپسول مفصل و بافت های اطرافی و بی ثباتی رانی-کشککی حاصله) نیز رخ بدهد. تشخیص بر اساس شواهد بالینی بی ثباتی کشکک است، اما تصویربرداری تشخیصی نیز برای بررسی میزان بدشکلی های استخوانی و همچنین تعیین مناسب ترین روش درمان نیاز است. علائم بالینی می تواند از یک سگ تا سگ دیگر تفاوت داشته باشد و صرفا تا حدودی مرتبط با میزان بد شکلی های استخوانی همزمان می باشد. لنگش می تواند پیوسته یا متناوب باشد. درمان جراحی شامل تکنیک هایی است که در بافت نرم و بافت استخوانی قابل انجام می باشد، اما در بیشتر کیس ها ترکیبی از هر دو روش برای اصلاح دررفتگی بکار برده می گردد. نرخ مشکلات بعد از عمل معمولا پایین است و از جمله متداول ترین مشکلات بعد از عمل دررفتگی مجدد و همچنین مشکلات مربوط به ایمپلنت می باشد. پیش آگهی درمان بطور کلی مطلوب است و در عمده بیماران، بعد از عمل، اندام به فعالیت طبیعی خود باز میگردد. این مقاله به توصیف دررفتگی کشکک در سگ ها، شامل تظاهر بالینی، تشخیص و گزینه های درمانی موجود می پردازد. پرونده مقاله